Latem tego roku wyrusza międzynarodowa wyprawa wspinaczkowo - paralotniowa do Korytarza Wachańskiego w Afganistanie. Celem wyprawy jest dotarcie do odizolowanych dolin we wschodniej części Korytarza Wachańskiego w masywie Małego Pamiru.
Wyprawa zamierza dokonać wejścia na dwa dziewicze szczyty, odbyć loty na paralotni nad zdobytymi szczytami w celu sfilmowania masywu z "lotu ptaka" i udokumentować wyprawę w krótkim filmie dokumentalnym.
Sześcioosobowa ekipa wyprawy składa się ze wspinaczy z Polski
- Małgorzaty Skowrońskiej i Mariusza Hoffmanna, z Niemiec - Chrisa Nettekovena i Andreasa Schnalla, lekarki wyprawy Sary Sheridan z Australii i paralotnika z Wielkiej Brytanii – Willa Palmera.
Wachan to wąski pas ziemi usadzony między Tadżykistanem, Pakistanem i Chinami. Mający 350 km długości i 50 km szerokości powstał w XIX wieku po rozpadzie księstwa Wachan w czasie geopolitycznej rywalizacji między Wielką Brytanią i Rosją, znanej jako "Wielka Gra". Wachan stał się w efekcie strefą buforową oddzielającą imperium brytyjskie i rosyjskie. Okupacja sowiecka w Afganistanie, wojna domowa i reżim Talibów spowodowała, że region był zamknięty dla podróżnych od 1979 aż do ustanowienia rządu Hamida Karzaja w 2002 roku.
Punktem rozpoczęcia tegorocznej wyprawy jest Duszanbe, stolica Tadżykistanu, skąd jeepem ekipa przemierzy 524 km do niewielkiej górskiej miejscowości Khorog. Stąd zespół dotrze do Eszkaszkim, przejścia granicznego z Afganistanem. Z afgańskiego miasteczka Eshkashim kolejne 104 km jazdy wzdłuż rzeki Panji, gdzie u zbiegu rzek Pamir i Wakhan,
w niewielkiej osadzie Qala Panja ekipa pozostanie na nocny odpoczynek. Kontynuując podróż wzdłuż rzeki Wakhan zespół dotrze do wsi Sarhad-e Broghil. Osada będzie punktem rozpoczęcia wędrówki trekkingowej, która zabierze zespół do podnóża Sekretnych Szczytów Afganistanu...
Wspinaczka
Przed inwazją sowiecką, w "złotych latach" wspinaczki w górach Hindukusz głównym celem był najwyższy szczyt Noshaq (7492 m). W 1960 roku pierwsze wejście na Noshaq zostało dokonane przez japoński zespół w skladzie Goro Iwatsubo i Toshiaki Sakai. Tego samego roku szczyt został zdobyty przez polską ekspedycję prowadzoną przez Boleslawa Chwaszińskiego. W 1973 polska ekipa z Andrzejem Zawadą i Tadeuszem Piotrowskim dokonała pierwszego w historii wejścia na 7-tysięcznik w warunkach zimowych. Wszystko to zakończyło się z sowiecką inwazją w 1978 roku i wojną domową, która trwała przez następne 25 lat. Pierwsi powojenni wspinacze zaczęli przyjeżdżać w 2003 r., kiedy to włoski zespół prowadzony przez
Carlo Alberto Pinelliego wyruszył na ekspedycję mającą na celu zbadanie szeregu dolin na południe od rzeki Panji.
Tegoroczna wyprawa do gór Małego Pamiru będzie ściśle stylu alpejskiego, bez korzystania z pomocy tragarzy wysokościowych. Jeśli będzie to konieczne,
eipa założy liny poręczowe. Ze względu na odizolowany charakter rejonu, zespół bierze pod uwagę wszelkie możliwe środki bezpieczeństwa i sprzęt ratunkowy, które są niezbędne w tego typu ekspedycjach. Ekipa będzie zaopatrzona w urządzenia komunikacyjne, takie jak
telefon satelitarny i osobisty sygnalizator lokalizacji, a także GPS.
Kultura i społeczność:
Celem zespołu jest zaangażowanie lokalnej społeczności, przewodnika i tragarzy, gdyż pomoże to promować ideę turystyki jako dodatkowego dochodu dla mieszkańców, którzy utrzymują się głównie z rolnictwa i pomocy humanitarnej. Udział lokalnych mieszkańców wzmocni ich kontakt z obcokrajowcami i pozwoli na poznanie i zrozumienie obu kultur. Jednocześnie lokalni członkowie zespołu ułatwią ekipie nawiązać kontakt z mieszkańcami osad napotkanych na drodze.
Korytarz Wakchański jest ojczyzną ludzi Wakchi. Lokalna ludność posługuje się językiem Wachi, który wywodzi się z grupy języków pamirskich mających pochodzenie w języku irańskim. Niektórzy mieszkańcy posługują się też językiem perskim, szczególnie w komunikacji z ludnością z innych części Afganistanu. Wachi są muzułmanami wyznania Ismaili, a ich duchowym przywódcą jest Aga Khan. Obecnie okolo 10.000 Wakhi zamieszkuje Afgańki Korytarz Wakchan, ale duża liczba ludności Wakhi mieszka też w krajach sąsiedzkich, w Tadżykistanie, Pakistanie i Chinach. Mieszkańcy Korytarza Wachańskiego utrzymują sie glównie z rolnictwa, uprawiają jęczmień, pszenicę i groch, i z hodowli zwierząt, takich jak owce, kozy, jaki a także wielblądy. Region ten jest także zamieszkany przez ludność kirgiską, która jest pochodzenia tureckiego. Ludność ta posługuje się zarówno językiem kirgiskim jak i Wachi, i jest wyznania Sunni. Zamieszkuje ona głównie wyższe partie wschodniego Wachanu, o wysokości 4000-4500 m n.p.m.
Szacunek dla środowiska:
Motto ekipy: „
Weź tylko zdjęcia i pozostaw tylko ślady”
Aby uchronić delikatny ekosystem górski, żadne z plastikowych opakowań nie będą spalone w górach, tylko zabrane z powrotem. Zespół będzie używać tylko środków myjących, które ulegają biodegradacji. Ekipa zapewnia własne paliwa do gotowania, aby uniknąć użycia lokalnych krzewów lub łajna jaków, które są normalnie używane przez miejscową ludność w sezonie letnim podczas podróży do wyższych obszarów wypasu. Dodatkowo członkowie wyprawy wyznaczyli sobie za cel zmniejszenie emisji CO2, który będzie wywołany lotami i użyciem paliw. Współpraca z organizacją ‘CO2OL Tropical Projekt’ pozwoliła ekipie na zasadzenie drzewek w tropikalnych lasach Ameryki Środkowej i Południowej i przyczynienia sie do zwiększenia obszaru zielonych płuc ziemi.
Ekipa w dalszym ciągu poszukuje sponsorów. Chętnych zapraszamy do współpracy.
Więcej o wyprawie można przeczytać na stronie
http://wakhanexpedition2012.jimdo.com/
oraz na fb
www.facebook.com/pages/Afghanistans-Secret-Peaks-2012/235798379844740
