Ceneria.pl   |   Testeria   |   Turystyka • trekking • wspinaczka   |   Rowery i sprzęt rowerowy   |   Sprzęt narciarski i odzież narciarska   |   Sport i rekreacja
Ceneria logo

Strona główna   »  
Testeria   »  

Narty backcountry,rekreacyjne, śladowe - dobre na początek i na każdy rodzaj śniegu

Gdy zdecydujemy się na podjęcie wyzwania narciarstwa biegowego, dobrze jest zacząć od prostych rozwiązań, ale takich, które dadzą nam wiele możliwości.

W tym wypadku polecam narty biegowe - śladówki. Nazywane są również rekreacyjnymi lub z angielskiego NordicCruising. W oznaczeniach nart przypadła im literka L. Najczęściej produkowane przez znanych producentów: Atomic, Rossignol, Salomon.

NARTY biegowe

Są przeznaczone do kroku klasycznego (tego najbardziej prostego), czyli odbijania się na przemian z jednej i drugiej narty, wprowadzając je w ślizg, po prostej. By ułatwić pokonywanie terenu ślizgi zostały wyposażone w dodatkową łuskę w centralnej części narty. Dzięki niej łatwiej można pokonywać drobne wzniesienia, a przy pierwszych krokach nie pozwala narcie ślizgać się do tyłu.

Szersze od klasycznych (szerokość wacha się między 50 a 70 mm), przez co dają większą swobodę poruszania się po terenie nieprzygotowanym, mówiąc krótko: trudniej się zapadają w puchu. Dużym ułatwieniem jest kształt narty. Może ona być prosta lub taliowana. Jeśli jest taliowana, to tylko dodatnio, pod mocowaniem buta. Mają również mocno zakręcony czub narty do góry, który powoduje wypychanie narty podczas jej prowadzenia.

Przy doborze należy pamiętać o swoim wzroście i wadze. Dla osób o prawidłowej masie ciała, długość narty śladowej powinna równać się wysokości dosiężnej - ustawiona pionowo narta powinna sięgać nadgarstka wyciągniętej w górę ręki. Narty dla kobiet mogą być o 5 cm krótsze.

Osoby trochę cięższe (ponad 10 kg) powinny używać nart dłuższych. Każdy kilogram ponad wagę prawidłową i 10 kg nadwagi oznacza konieczność zwiększenia długości narty o 0,5 cm.

Jeśli chodzi o twardość narty, występują 3 rodzaje: H- twarde, M- średnio-twarde oraz S- miękkie. Aby dobrać odpowiednią, można się pokusić o wykonanie „testu kartki”. Na podłogę kładziemy kartkę i ustawiamy na niej niedociążoną nartę, tak by karta znalazła się pod wiązaniem. Następnie wpinamy się w wiązanie i próbujemy wyciągnąć kartkę. Jeśli wyciąga się luźno, oznacza to, że narta jest zbyt twarda, analogicznie, jeśli nie możemy jej wyciągnąć - jest za miękka.

WIĄZANIA w nartach biegowych

Najczęściej spotykane do tych nart wiązania są w dwóch systemach NN75 oraz NNN.

NN75 jest wiązaniem na tzw. kaczy dziób. Podeszwa buta jest przedłużona z przodu, w kształcie trapezu z dziurkami lub bez. Do narty jest przyczepione mocowanie tego trapezu, natomiast pod piętą znajduje się wystający kawałek listewki, która podczas stawiania pięty na narcie wchodzi w rowek w bucie, stabilizując nartę w ruchu.

Jest to stary sprawdzony system, stosowany w nieco starszych modelach. W pełni spełnia swoją funkcję. Jednak podczas jazdy przy opadach śniegu i mrozie, może wystąpić problem z oczyszczeniem wiązania, co spowoduje trudności we wpinaniu oraz wypinaniu.


NNN jest nowszym systemem. W podeszwie czubka buta wbudowany jest mostek, który jest wpinany w listwę zaklinowaną lub przykręconą do narty. Wiązanie na całej długości buta posiada listewkę, która tak samo jak przy NN75, wchodzi w rowek w podeszwie i stabilizuje prowadzenie narty. Co jest lepsze w tym systemie, to możliwość wpinania i wypinania bez użycia rąk. Wpinamy się wprowadzając czubek buta w wiązanie, a wypinamy naciskając kijem na przycisk. Mniejsze jest również prawdopodobieństwo zaśnieżenia, lub zamarznięcia wiązania. Pomocne, lecz niekonieczne, jest przedłużenie listewki na cały but.

BUTY do biegówek

Producenci proponują różne rozwiązania: buty wzmacniane plastikiem przy stawie skokowym (niekonieczny plastik), wiązane, zapinane na zamek lub połączone. Najlepszą opcją są buty złożone z warstwy wewnętrznej sznurowanej i zewnętrznej zapinanej. Powinny być wysokie i obcisłe nad kostką, by śnieg nie dostał się do środka. Wszystkie są oddychające, trzymające ciepło i w dużym stopniu nieprzemakalne. Na śnieg idealne. Dobrze jest, jeśli są usztywnione materiałem podtrzymującym ścięgno Achillesa (zapobiega to przeciążeniom). Pamiętajmy, że przy odepchnięciu noga jest postawiona na palce, więc but musi być odpowiednio o ok. pół rozmiaru większy. But powinien mieć sztywną, lecz w miarę elastyczną podeszwę, która będzie zginała się w miarę ruchu stopy. Należy koniecznie pamiętać o zintegrowaniu systemów wiązań.

KIJE do biegówek

Są produkowane z lekkich i elastycznych stopów metali i tworzyw sztucznych. Niezbędny jest wygodny uchwyt, który nie pozwala ślizgać się dłoni (najlepiej wybrać twardą gumę lub silikon zmieszany z korkiem, które nie zamarzną i nie chłoną wilgoci). Przy rączce nieodzowna jest opaska na nadgarstek (ewentualnie specjalnie ułożone paski). Na dole mają wymienialne talerzyki (fartuchy). Powinny być większe, jeśli udajemy się w teren nieprzygotowany (bez ubitego śniegu, czy specjalnie wyżłobionych w śniegu szyn). Mniejsze, jeśli jedziemy na przygotowane trasy.

Kije są długie. W technice klasycznej powinny sięgać barku (ok. 30 cm mniej niż wzrost narciarza). Na jazdę turystyczną, poza trasami do tego przeznaczonymi, powinny być dłuższe do 5 cm.

 

Jeśli udajemy się na dłuższy wypad, dobrze jest zaopatrzyć się w smar. Różnorodność sprawia, że bez problemu znajdziemy najlepszy. W żadnym wypadku nie wolno nam smarować łuski, chyba, że przykleja się śnieg. Jednak tylko zgodnie z jej biegiem. Inaczej łuska nie spełni swojej funkcji...

Autor tekstu: Maria Herbst