Szesnastego lipca międzynarodowa wyprawa, składająca się ze wspinaczy z Polski (Mariusz Hoffmann i Małgorzata Skowrońska), Niemiec (Andreas Schnall wraz z Chrisem Nettekovenem) i Australii (Sarah Sheridan), wyruszyła na miesięczną wyprawę do Korytarza Wachańskiego w Afganistanie. Ekspedycja pod nazwą Sekretne Szczyty Afganistanu miała na celu realizację pierwszej z serii wypraw na do tej pory niezdobyte szczyty w górach Azji.
Wyprawa rozpoczęła się w stolicy Tadżykistanu - Duszanbe, skąd po trzech dniach spędzonych w jeepie i następnych pięciu na trekkingu ekipa dotarła
do odizolowanej doliny Elgha Eli we wschodniej części Korytarza Wachańskiego,
w paśmie górskim Kohe Ak Su. Tamże, na wysokości 4500 m, został założony obóz bazowy (BC), dokładnie przed czołem moreny. Po trzech dniach skakania przez głazy morenowe, które o mały włos nie przyprawiły zespół o skręcone kostki, ekipa zdołała przenieść sprzęt najpierw na wysokość 4900 m, a następnie do obozu II na wysokość 5100 m. Ze względu na otwartą przestrzeń lodowca został on nazwany
Yach Bandaan-e Bozorg (Obszerne Pole Lodowe).
Tuż po dotarciu na szczyt, ekipa zorientowała się, że zdobycz nie jest odosobnionym szczytem, jak to wynikało z Google Earth i sowieckich map, ale w sumie składa się z czterech mniejszych szczytów z Kohe Elgha Eli z numerem IV. Trzy pozostałe i dotychczas niezdobyte szczyty dają wspaniałe możliwości wspinaczkowe przyszłym wyprawom, tak jak i inne szczyty we wschodniej części Korytarza Wachańskiego. W celu otrzymania dokładniejszego pomiaru wysokości szczytu użyto dwóch urządzeń GPS. Różnica pomiarów pomiędzy 5719 m i 5732 m skłoniła do oszacowania ostatecznej wysokości na 5725 m. Odczytane koordynacje przypadają na 37 ° 09'38 "N 74 ° 16'18" E.
Zanim ekipa zdołała przekazać wieści o zdobytym szczycie, otrzymała wiadomość o niespodziewanym wybuchu konfliktu w miasteczku Khorog w Tadżykistanie, które znajdowało się na trasie powrotnej do Duszanbe. Z obawy przed pogorszeniem się sytuacji i brakiem możliwości wydostania sie z Afganistanu, zespół postanowił powrócić z gór. Po jednodniowym odpoczynku w
kirgiskiej osadzie Elgha Eli część zespołu wyruszyła dalej na wschód w celu zbadania północnej części doliny Terghen Qorum, która była widoczna ze szczytu Kohe Elgha Eli IV. Chris i Andreas zostali w osadzie w celu „upolowania” tłustej owieczki na ostatni posiłek u podnóża gór Kohe Ak Su.
Wymieniony wyżej konflikt militarny uniemożliwił jednemu z członków ekipy, Brytyjczykowi Williamowi Palmerowi, dotarcie do Korytarza Wachańskiego. To pokrzyżowało plany zrealizowania jednego z założeń wyprawy,
lotów na paralotni w celu osiągnięcia zdjęć regionu z „lotu ptaka”. Pomimo tego wyprawa wypadła pomyślnie.
Korzystając z okazji, uczestnicy wyprawy chcieliby serdecznie podziękować sponsorom i patronom medialnym, a także osobistościom, od których otrzymali jakże motywujące przekazy wsparcia. Należą do nich takie gwiazdy wspinaczki jak: Nazir Sabir, Stefan Głowacz i Ines Papert; podróżnicy: Sir Ranulph Fiennes, Benedict Allen and Ed Stafford oraz paralotniarz John Silvester.
Więcej informacji o wyprawie można znaleźć na stronie
http://wakhanexpedition2012.jimdo.com/
http://www.facebook.com/#!/pages/Afghanistans-Secret-Peaks-2012/235798379844740
